شماری از زندانیان سیاسی در بند زنان اوین با حمایت از شریفه محمدی، فعال مدنی که قوه قضاییه جمهوری اسلامی او را به اعدام محکوم کرده، اعلام کردند که «خواهان توقف حکم اعدام» هستند.
بر اساس بیانیهای که روز سهشنبه ۱۹ تیر در حساب ایکس «کمپین دفاع از شریفه محمدی» منتشر شده، ۱۶ زندانی سیاسی زن در اوین تأکید کردهاند: «کنار تمام کسانی که خطر حکم مرگ تهدیدشان میکند ایستادهایم و خواهان توقف حکم اعدام هستیم.»
امضاکنندگان این بیانیه با بیان این که «شریفه محمدی فعال کارگری، پس از هفت ماه بازداشت موقت، تحمل شکنجه و بازجویی در بازداشتگاههای شهرهای مختلف، در سناریویی نخنما و با اتهاماتی بی پایه و اساس به اعدام محکوم شد»، گفتهاند: «این نه فقط حکم اعدام شریفه، بلکه حکم اعدام همه ما فعالین کارگری، سیاسی، مدنی، حقوق بشری و فعالین حوزه زنان است.»
این زندانیان سیاسی همچنین افزودهاند: «ما این حکم را خطری بالقوه میبینیم و پیش درآمدی برای صدور احکام سنگین بعدی.»
آنها با انتقاد از «سیاست سرکوبی» که جمهوری اسلامی «بیش از پیش در این حکم مرگ» در پیش گرفته، اضافه کردهاند که حکومت به واسطه آن میخواهد «صدای اعتراض و مطالبهگری که با خیزش انقلابی ۱۴۰۱ به سطح قابل تاملی ارتقا یافته بود را خفه کرده و زنان را که با صدایی بلندتر از پیش به عرصه حقخواهی گام گذاشتهاند، مرعوب و وادار به عقبنشینی» کند.
این زندانیان سیاسی همچنین گفتهاند: «ما جمعی از زندانیان بند زنان زندان اوین، صدای کمپین دفاع از شریفه محمدی که از همه وجدانهای بیدار خواسته بود برای آزادی شریفه اقدام کنند را شنیدهایم. ما در کنار شریفه و تمام کسانی که خطر حکم مرگ تهدیدشان میکند ایستادهایم و خواهان توقف حکم اعدام هستیم.»
این بیانیه را «سروناز احمدی، آنیشا اسداللهی، هستی امیری، ریحانه انصارینژاد، گلرخ ایرایی، سکینه پروانه، ناهید تقوی، ناهید خداجو، نسرین خضریجوادی، ویدا ربانی، محبوبه رضایی، مهناز طراح، سپیده قلیان، نرگس محمدی، وریشه مرادی، و مریم یحیوی» امضا کردهاند.
شریفه محمدی، فعال کارگری محبوس در زندان مرکزی لاکان، یک روز پیش از برگزاری دور دوم رأیگیری حکومتی، در شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی رشت به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
براساس ماده ۲۸۷ قانون مجازات اسلامی، «باغی» کسی است که علیه «اساس نظام جمهوری اسلامی» دست به مبارزه و اقدام «مسلحانه» بزند.
صدور حکم اعدام برای این کنشگر مدنی با اعتراضات گسترده روبهرو شده است. از جمله، گروهی از زندانیان سیاسی در سراسر ایران در اعتراض به این حکم اعتصاب غذا کردند.