در تحقیقاتی طی چند هفته گذشته به مدارکی در مورد تعرض، تجاوز و آزار جنسی شماری از بازداشت‌شدگان زن و مرد در جریان اعتراضات سال ۱۴۰۱ در بازداشت‌گاه‌ها و زندان‌های جمهوری اسلامی در چند شهر شمال ایران دست یافته است. در این مطلب بخش سوم و پایانی گزارش اختصاصی صدای آمریکا درباره شهر آمل منتشر می‌شود.
بر اساس تحقیقات صدای آمریکا، دست‌کم ۱۱ مورد مربوط به تعرض، تجاوز و آزار جنسی در سه شهر ساری، بابل و آمل راستی‌آزمایی شده‌اند. با این همه، تخمین زده می‌شود که آمار مربوط به این موارد در بازداشت‌گاه‌ها و زندان‌های جمهوری اسلامی بسیار بیش از این موارد باشد. به ویژه که به طور معمول، افشای این موارد به دلایل امنیتی و نیز حساسیت دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی، دشواری‌هایی را برای افشاکنندگان به همراه خواهد داشت؛ همان‌گونه که اخیرا در مورد دینا قالیباف، روزنامه‌نگار، پس از افشای تعرض جنسی حین بازداشتش در فروردین سال جاری پیش آمد.
در این ارتباط، در گزارش تحقیقی صدای آمریکا به دلایل امنیتی و خواست خود افراد و خانواده‌های‌شان، نام و نام خانوادگی این ۱۱ تن در گزارش نوشته نشده است.
یکی از قربانیان تجاوز در شهر آمل، دختر جوانی است که در زمان بازداشت در اواخر مهر سال ۱۴۰۱، کمتر از ۱۸ سال داشت.
او گفت: «با دوستانم برای تظاهرات به خیابان رفته بودیم که شب بازداشت شدم. دو تن دیگر از جمع ما؛ یک دختر و یک پسر، نیز بازداشت شدند. من را با ماشین به سپاه آمل در بلوار امام خمینی بردند. در آنجا و در داخل حیاط بعد از پیاده کردن من و یک دختر دیگر از ماشین، شروع به کتک زدن ما کردند. آنهایی که ما را می‌زدند، چند سرباز و پسر جوان بودند و لباس نظامی به تن داشتند. با کابل و باتوم ما را می‌زدند. یک نفر در آنجا بود که به آنها فرمان می‌داد که به سر و صورت‌شان نزنید.»
این دختر نوجوان در پی این ضربات، آسیب دید و بیهوش شد و هنگامی که به هوش آمد، خود را در یک سلول انفرادی دید.
او افزود: «روز بعد من را با چشم‌بند به اتاقی بردند و مجبورم کردند تا دو زانو بر روی زمین بنشینم. بعد از چند سوال و فحاشی و دادن نسبت‌های بد به من و خانواده‌ام، خواستند تا لباسم را دربیاورم. شروع به جیغ و داد زدن کردم که یک نفر به سمت من حمله‌ور شد و با خشونت زیاد لباس‌هایم را از بدنم در آورد و شروع به لمس کردن بدن من و همچنین گفتن حرف‌های جنسی کرد.»
این دختر که در زمان بازداشت کمتر از ۱۸ سال داشت، گفت: «او با دستانش به من تجاوز کرد و این عمل دو جلسه دیگر هم تکرار شد. یک بار توسط همان شخص و یک بار توسط یک شخص دیگر.»
تجاوز به زندانیان سیاسی در جمهوری اسلامی تازگی ندارد و در این مورد می توان به دهه ۶۰ و در جریان حذف و پاک‌سازی احزاب و سازمان‌های مخالف حکومت جمهوری اسلامی و رهبری روح‌الله خمینی اشاره کرد.
در همین ارتباط، حسینعلی منتظری در زمانی که شخص شماره دو جمهوری اسلامی و قائم‌مقام خمینی بود، در نامه‌ای به او نوشت: «آیا می‌دانید که در زندان مشهد، حدود ۲۵ دختر به خاطر آنچه بر آنها رفته بود، مجبور به درآوردن تخمدان یا رحم شدند؟! آیا می‌دانید که در برخی زندان‌های جمهوری اسلامی، دختران جوان به زور، مورد تجاوز قرار می‌گیرند!» (از نامه حسینعلی منتظری به روح‌الله خمینی درباره اعدام‌های دسته‌جمعی زندانیان عقیدتی و سیاسی در تابستان سال ۱۳۶۷.)
