رضوانه احمدخانبیگی، زندانی سیاسی محبوس در اوین که در ماه هفتم بارداری به سر میبرد، در پیامی که نسخهای از آن به صدای آمریکا رسیده، با بیان این که «حدود دو ماه دیگر دخترم به دنیا میآید»، گفته است، ایمان دارد که «آزادی، امنیت، و رفاه» فرزندان در «ایران
آزاد» فراهم خواهد شد.
خانم احمدخانبیگی که در بند زنان زندان اوین به سر میبرد و همزمان همسرش بهفر لالهزاری نیز زندانی است، در پیامی خطاب ایرانیان «آزادیخواه و مبارز» که نسخهای از آن به بخش فارسی صدای آمریکا رسیده، با امید به «آزادی و آسایش و امنیت و رفاه» تأکید کرده است که «وطنمان تحت سیطره ظلم و فساد و استبداد» نخواهد ماند.
او با بیان این که در هفتمین ماه بارداری بر این زوج زندانی سیاسی «روزهای پر استرسی» میگذرد، از کسانی که به شنیده شدن صدایشان کمک کردند و «به هر شکل ممکن حمایت خود را نشان دادند»، به ویژه از حمایت زندانیان سیاسی سپاسگزاری کرده است.
رضوانه احمدخانبیگی در این پیام تأکید کرده که «آزادی، آسایش، امنیت و رفاه» او و خانوادهاش زمانی در ایران فراهم میشود که سایر زندانیان سیاسی و کسانی که با وثیقه و محدودیتهای حکومتی بیرون از زندان به سر میبرند نیز «به آزادی واقعی» که «در شأن انسانی» است برسند، چرا که به گفته او «زندگی و آزادیمان به هم گره خورده» است.
این زندانی سیاسی مشروطهخواه، با تأکید بر شعارهای «زنده باد ایران، زنده باد آزادی، و برافراشته باد پرچم سهرنگ شیروخورشید نشان»، افزوده است: «یقین دارم روزی تمامی این هزینهها و تلاشهایمان که برای آزادی جمعی و وطنمان و نبودنمان تحت سیطره ظلم و فساد و استبداد است، ثمر خواهد داد.»
رضوانه احمدخانبیگی و همسرش بهفر لالهزاری آخرین بار در روز ۲۷ شهریور ۱۴۰۲ توسط «پلیس ضدامنیت» در تهران بازداشت شدند و همچنان در زندان اوین به سر میبرند.
پیشتر، رضا محمدحسینی، زرتشت احمدی راغب، احمدرضا حائری، رضا سلمانزاده، و مصطفی رمضانی، پنج زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار نسبت به وضعیت رضوانه احمدخانبیگی در حبس ابراز نگرانی کرده و خواهان آزادی بی قید و شرط او شده بودند.